โพรม พรมจรรย์
โพรม พรมจรรย์
โพรม พรมจรรย์
โพรม พรมจรรย์
เมื่อถูกใจ ชอบใจ ก็ไปด้วยกันง่ายๆ
ไม่มีเส้นยางอาย ขอให้ได้มีSX
SXเดี่ยวSXหมู่
สบสูตรทุกรูปแบบ
มองโลกแคบๆ
โอ๊ย แท็บบ้าตาย
กลางวันแสก ไม่จำแนกว่าใคร
ควักล้วงเข้าไป ไกลที่ลับตา
อ้าว!! แล้วนั่นรถใคร
ขยับเขยื่อนเอง
ละที่มองเข้าไป
ไม่มีใครอยู่นี่หว่า
เพราะว่านั่นผีสิง หรือผีสางนางไม้
แต่... เอ๊ะทำไม นี่มันกลางวันนี่นา
ละนั่นไงห้องน้ำ
ทำไมมีเสียงครวญคราง
ไอเราก็สงสัยจัง เลยย่องเข้าไปดู
คงเป็นเจ้าแมวเหมียว
เที่ยวซนไปทั่ว
มันคงจะกลัว ก็เลยร้องออกมา
แต่เอ๊ะทำไม เห็นขาไวๆ
สรุปว่ามันไม่ใช่ลูกแมวนี่หว่า
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
เป็นอย่างงี้ได้ไง
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
มันเป็นไปได้ยังไง
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
มันเป็นอย่างงี้ได้ไง
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
วัฒนธรรมบ้าๆ ไปเอามันมาจากไหน
นี่มันสังคมไทย ไปตามใครทำไมกัน
เมืองเรามันรับไม่ไหว มันไม่มีทางรับได้
ถึงโลกจะเปลี่ยนไป ก็ใช่ว่าคนจะเปลี่ยนตาม
ตามฝรั่ง ไม่คิดถึงบ้างรึไง
ว่าตัวเองเป็นใคร
ได้แต่ตาม
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
หยุดมันซะก่อน
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
ก่อนที่มันจะสาย
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
คิดมันซะก่อน
พรมจรรย์ ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
ก่อนจะเสียใจ
โพรม พรมจรรย์
โพรม พรมจรรย์
โพรม พรมจรรย์
ให้พนมจรรย์ มีความสำคัญต่อไป
