INTRO :
เมื่อฝืนเดินบนทางที่สังคมไม่ยอมรับ
หัวใจจึงเหมือนคนที่ตาย
ชีวิตช่างมืดมนสิ้นแล้วทุก ทุกสิ่ง
เจ็บช้ำใจเพียงใดก็จำยอม
* เมื่อไม่มีแล้วซึ่งความหวัง
จึงแหวกกฎเกณฑ์ของสังคมแล้วใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน
เส้นทางนี้มีแค่เพียงผองเพื่อนเท่านั้นเข้าใจกัน
จุดหมายที่หัวใจนั้นไม่มี
** วิบากกรรมที่ฉันก่อมีมากมาย
ก็เข้าใจถ้าไม่มีใครอภัย
,
กฎแห่งการทำกรรมผิดต้องชดใช้
ฉันจะยอมเพราะฉันผิดเอง
(ดนตรี)
หากเปลี่ยนได้ชีวิตก็อยากเป็นคนดีงาม
ให้คนทุกคนนั้นเชิดชู แต่ใจฉันก็รู้ว่าสายจนเกินการณ์
ฉันยอมจะใช้กรรมที่ทำมา
(ซ้ำ * ** **)
(ดนตรี)
