ต้องใช้เวลา ตั้งนานเพื่อหาคำตอบ เพื่อบอกตัวเองให้เข้าใจ
ไม่เคยจะรู้เมื่อเสียเธอไป ยังคงไม่เข้าใจ
ผ่านมาตั้งนานพึ่งรู้พึ่งพบคำตอบ ที่มากกว่าความเสียใจ พึ่งจะรู้เมื่อสายเกินไป
เมื่อคืนวันไม่อาจย้อนไป
สิ่งที่ผ่านล่วงเลยมา มีเพียงแค่น้ำตา เพราะฉันรู้ว่าคงจะสายไป สิ่งที่ฉันพึ่งได้เข้าใจ
และคงจะไม่มีทาง ไม่อาจคืนย้อนไป เธอนั้นมีคนข้างกาย คำเดียวสุดท้ายไม่อาจจะพูดไป
* ร้องตะโกนจากหัวใจ คำที่ฉันไม่ต้องเก็บไว้ ต้องกอดไว้ สายไป สายไป
รักเท่าไหร่ไม่ทันไม่พอยังเจอ จะล้มลงอ้อนวอน
ขอร้องเธอได้โปรดฟังและหันมา แค่เพียงเพื่อลา ยังรักเธอ ให้ฉันได้บอกออกไป
ข้อความสุดท้ายเก็บไว้ไม่เคยได้บอก ต้องหลบเอาไว้ข้างใน คำรักสุดท้าย
เมื่อเสียเธอไป ยังอยู่ในหัวใจ กี่ร้อยกี่ล้านกี่ครั้งที่ใจพร่ำบอก แต่ปาก
ไม่ยอมพูดไป วันนี้เมื่อสายต้องเสียเธอไป
** เมื่อคืนวันไม่อาจย้อนไป
ไม่อาจเอ่ยคำลา ไม่มีโอกาสสบสายตา เธอคงไม่รู้เรื่องราวของหัวใจ
วันนั้นไม่มีให้พูดไป ไม่อาจจะมองดู มีแค่ปล่อยให้หายไป
เธอนั้นมีคนข้างกาย คำเดียวสุดท้ายไม่อาจจะพูดไป
(ซ้ำ * ) (ซ้ำ ** , * , * , * )
