หนุ่มน้อย
ศิลปิน  พงษ์สิทธิ์  คัมภีร์
Intro:        
                                                               
เขาเดินเข้าออกในซอยทุกวัน เพื่อนฝูงทุกคนต่างรักใคร่เขา   
                                              
  ทุกๆตอนเช้าแต่งตัวไปเรียน ไม่เคยจะเกจะขาด
                                     
พ่อแม่ภูมิใจมีลูกผู้ชายเอาการเอางานเอาเรียน 
                                  
ก็ชีวิตนี้ดั่งไม้ใกล้ฝั่ง หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว 
                                         
          โอ..โอ......เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
                                         
          โอ..โอ.....เจ้าเด็กหนุ่มของแม่
                                                                                 
ตกเย็นเลิกเรียนกลับบ้านตามเคย ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า
                                                                
คิดถึงกับข้าว บนจานใบเก่ามีแม่กับพ่อล้อมวง
                                                                           
แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไปมีสัตว์ร้ายมองดูคล้ายว่าเป็นคน
                                              
ทำร้ายร่างกายรุมตีจนตาย  แล้วสลายร่างหายในหมู่คน
                                          
         โอ..โอ......เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
                                          
          โอ..โอ.....เจ้าเด็กหนุ่มของแม่ 
Solo:            
                                                                                     
*พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวายกลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก 
                                                                   
ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล
                                                                            
แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน นี่สีใครนั่นสี+++นี่สีกู
                                                                                                 
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
                                
โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ       โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ  
    
                            (ซ้ำ *)
                                        
ตั้งแต่บัดนี้ ไม่มีอีกแล้ว เด็กหนุ่มคนดีประจำซอย
                                               
พ่อแม่ก็หายครอบครัวสลายไม่สายทุกคนก็ลืม
                                
โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ       โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ    
  
                                
โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ       โอ้.....โอ้...โอ๊ะ...โอ