รู้ว่าควรจะหยุด ชีวิตเริ่มไม่สนุก
ต้องปลุกตัวเองกลับมา จะใช้เวลาเท่าไหร่
ต้องออกไปเที่ยวจนเช้า ออกไปหาเรื่องราวใหม่ๆ
แต่ไม่มีอารมณ์จะไป เข้าใจรึเปล่า
รู้ว่าควรจะเข็ด อายุไม่ใช่เด็กๆ
อย่าเก็บตัวเองปิดตาย ชีวิตช่างแสนยาวไกล
ต้องออกไปมองขอบฟ้า ออกไปหาพบเจอใครๆ
แต่ไม่มีอารมณ์จะไป เข้าใจรึเปล่า
* ฉันจะนอน นอนกอดความเจ็บช้ำ
จนกว่าใจจะพัง จนกว่าจะหมดหวังที่รอฉันอยู่
จนกว่าใจสลาย จนกว่าในใจจะรับรู้
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจรึเปล่า
แกล้งโง่บ้างบางที แต่ครั้งนี้โง่จริงๆ
อดีตเริ่มมาจากศูนย์ อนาคตติดลบทุกสิ่ง
ชีวิตยังมีความหวัง ยังมีฝันให้เราโบยบิน
แต่ไม่มีอารมณ์จริงๆ เข้าใจรึเปล่า
(*)
จะเจ็บเป็นครั้งสุดท้าย ถึงเวลาก็คงผ่านไป
ขอจมอยู่กับความเสียใจ จะได้รึเปล่า
(*)
ฉันไม่เป็นไร เข้าใจรึเปล่า
