เรียนจบชั้นประถม
มัธยมและมหาลัย
เพื่อนที่เคยเรียนกันมา
เล่นกันมาและวิ่งไล่
แต่ตอนนี้หากจะเจอกัน
ต้องนัดกันและหลบเมียกันไป
อดีตที่ผ่านมามันคงไม่มีอีกแล้วใช่ไหม
ตอนนี้ญาติๆ ฉัน
เริ่มแต่งงานและมีลูก
ฉันมีหลานตัวเล็กน่ารัก
คอยวิ่งเล่นไว้ให้เอ็นดู
แต่ตั่วโกว โซ้ยเจ็ก
อาเฮีย หรืออาเจ๊
อยากเห็นหลานอีกคน
แล้วถามว่าฉันจะแต่งเมื่อไหร่
คุณแม่ที่เคยพาฉันไปโรงเรียน
กระโดดขึ้นรถสองแถว
แต่ตอนนี้ท่านเป็นความดัน
หากกินของมันก็คงไม่แคล้ว
คุณพ่อที่เคยแข็งแรง
เล่นบาสเกตบอลและอุ้มฉันลอยสูง
แต่ตอนนี้เราตัวเท่ากัน
แต่ไม่เห็นฉันจะอุ้มท่านได้เลย
* แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกแก่จัง
ไม่รู้จะทำตัวยังไง
ความฝันที่เคยมี
มันก็เริ่มจะจางหายไป
** ทำงานเพื่อตัวเอง
เลี้ยงครอบครัวมีภาระต้องใช้
อดีตที่ผ่านมา
มันคงไม่มีอีกแล้วใช่ไหม
สมัยก่อนไปไหน
เจอผู้ใหญ่ฉันยกมือไหว้
แต่ตอนนี้เจอคนมากมาย
จนฉันจะกลายเป็นศาลพระภูมิ
เวลามองชุดคอซอง
หรือกระโปรงพองของนักเรียน ม. ปลาย
ฉันจะมองเห็นคุกตาราง
มาเตือนฉันพลางบอกอายุให้
สมัยก่อนเที่ยวเล่นทั้งวัน
ออกกำลัง ข้าวไม่ค่อยกิน
นอนวันละสองชั่วโมง
ตื่นมาทำงานก็ยังไหว
แต่ตอนนี้หากทำอย่างนั้น
วันต่อมาเหมือนจะเป็นไข้
ก็ร่างกายของคน
มันคงเสื่อมลงตามอายุขัย
(* , **)
เรื่องราวที่ผ่านมา
มันคงไม่ย้อนกลับมาอีกแล้วใช่ไหม
