เจ้าพายุเอยช่วยทีได้ไหม
ช่วยพาหัวใจที่มันปวดร้าว
ไปทิ้งให้ไกลห่าง พร้อมด้วยความเศร้า
ความเหงา วอนให้ลมช่วยโยนทิ้งไป
เจ้าพายุเอยเจ้าเคยเจ็บไหม
เมื่อเขาทิ้งไปให้เจ้าอ้างว้าง
เหมือนฉันที่ทนเจ็บ เมื่อสูญสิ้นบางอย่าง
หมดหวังนอนกี่คืนก็มีน้ำตา หลับตาก็ยังไหล
*จึงอ้อนวอนกับพายุให้โหมกระหน่ำ
หอบหาเอาความเจ็บช้ำให้มันพ้นไป
ก็ความทรงจำที่เคยมีรักมันช่างโหดร้าย
ไม่อยากจะเก็บเอาไว้ข้างในหัวใจอีกเลย
วอนให้ลมช่วยพาไปที (วอนกับเจ้าพายุ)
เจ้าพายุเอยฉันก็ไม่รู้
จะลองคิดดูว่าลืมได้ไหม
ลืมรักที่เคยผ่านลืมรักที่เคยให้
สุดท้ายลืมบางคนที่ทำร้ายใจ จะลองทำได้ไหม
(*)
สุดท้ายลืมบางคนที่ทำร้ายใจ
จะลองทำได้ไหม
(* , * , *...till fade)
