วาว วาว เสียงรถไฟวิ่งไป ฤทัยครื้นเครง
เรามันคนกันเอง ไม่ต้องเกรงใจใคร
พวกเราเพลิน ชม ไพร นั่งรถไฟ ถึงในไทรโยค
โยน ทุกข์ใดในโลก สู่ไทรโยคไป
มนต์ ไทรโยค ติดตรึงใจ เร้า ฤทัยให้มาเยือน
มิเลือน ยังคงอยู่ ชั่ว นิรันดร์ คืนวันที่รอ
สุขจริงหนอ รอคอยหนักหนา อย่ารอช้า ลง มา เล่นน้ำกัน
น้ำ เป็นแอ่ง ปลาว่ายแข่งกัน ดวง ตะวัน ทองอันสดใส
ซึ้งใจ เจ้า ส่อง แสง งาม
ลม ยาม เย็น พัดธารไหลล่อง แสงทองอร่าม
มอง ดูความงาม ธรรมชาติสร้างไว้
ดุจดังเป็น มณี สินอันมีค่า หาซื้อไม่ได้
งาม เพลินใจ หากใครได้ชม
มนต์ ไทรโยค ติดตรึงใจ เร้า ฤทัย ให้มาเยือน มิ เลือน ยังคงอยู่
ชั่ว นิรันดร์ คืนวันที่รอ สุขจริงหนอ รอคอยหนักหนา
อย่ารอช้า ลง มา เล่นน้ำกัน น้ำ เป็นแอ่ง ปลาว่ายแข่งกัน
ดวง ตะวัน ทองอันสดใส ซึ้งใจ เจ้า ส่อง แสง งาม
ชั่ว นิรันดร์ คืนวันที่รอ สุขจริงหนอ รอคอยหนักหนา
อย่ารอช้า ลง มา เล่นน้ำกัน น้ำ เป็นแอ่ง ปลาว่ายแข่งกัน
ดวง ตะวัน ทองอันสดใส ซึ้งใจ เจ้า ส่อง แสง งาม
ซึ้งใจ เจ้า ส่อง แสง งาม ซึ้งใจ เจ้า ส่อง แสง งาม.
