Intro:/
ไม่รู้เวรกรรมอันใด ดลใจให้ฉันต้องเจอ ตกเป็นทาสรักให้เธอ ทำร้ายหัวใจตลอด
ดีกับเธอเท่าไหร่ เธอยังคว้าใครใครมากอด ตาก็ไม่บอด แต่ต้องทำไม่เห็นทุกที
*เหมือนอยู่เพื่อเจ็บเฉยเฉย แต่ไม่เคยกล้าตัดใจ ยอมตกเป็นของตาย ยอมรักคนไม่รักดี
เธอสั่งให้ทำอะไรก็รีบไปทำให้ ยอมให้เธอหลอกใช้ได้เต็มที่
สมองก็ยังมี แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกลวง
หรือเธอเป่าเวทย์มนต์คาถา เสน่หาบูชาวิญญาณ กังขังหน่วงเหนี่ยวทรมาร ให้เกิดภาพลวง
คิดจะหนีกี่ครั้งก็ดิ้นไม่ได้ ดังถูกคนไสยผูกใจเป็นห่วง บูชายันต์มัดตุ๊กตาห่วง ถ่วงใจ..ไว้
**เหมือนโดนเล่นของใส่กัน ฉันจึงหลงและฉันจึงบ้า ทั้งที่เธอมีแต่น้ำตา ตอบแทนใจ
ยิ่ง เจ็บยิ่งรักขึ้นทุกวัน เหมือนว่าฉันขาดเธอไม่ได้ บางครั้งก็ยังสงสัย ทำไมยอมให้เธอทำร้าย
ทำไมเธอเลวได้ใจ ฉันยังรักอยู่
Slap (ต้องดิ้นให้ได้) มันดิ้นไม่ได้ (ต้องดื้อให้ได้) มันดื้อไม่ได้
(ต้องขัดให้ได้) มันขัดไม่ได้ (ต้องขืนให้ได้) มันขืนไม่ได้
มันขัดไม่ได้ มันขืนไม่ได้ มันหนีไม่ได้ มันดื้อไม่ได้ โอ๊ย.....
SOLO:/
( ซ้ำ * , ** , ** )
ความรักหรือว่าคุณไสย ทำไมยอมให้เธอทำร้าย ทำไมมันเจ็บแทบตาย ฉันยังโง่อยู่
y : นายบ้าๆกับเบสกวนๆ
