โลกไม่ได้มีแค่เราสองคน (Slalom)
นั่งอยู่ข้างหน้าต่างที่เราเคยสัญญาว่าเราจะรักกันตลอดไป ยังจำได้ดี
ทุกๆวันมีเราสองเคียงคู่จนวันหนึ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปรผัน
*โลกไม่ได้มีแค่เราสองคน นี่หรือเหตุผลให้ฉันเข้าใจ
ว่าสองเรา ไม่มีวันไปถึงที่ฝันไว้ (โปรดจงรู้ ว่าคนอย่างฉันนั้นยังมั่นใจ จับมือกันก้าวไปจะอย่างไรไม่หวั่นเลย)
บนหนทางแสนไกลอาจไม่มีเธอร่วมทาง
**ให้ฉันไปตายหรือหายไปยังพอรับไหว ยังพอเข้าใจกว่า
ไม่รัก บอกกันก็เข้าใจ คงทนไหว(ยังพอเข้าใจกว่า)กับการจากลา
มองไปนอกหน้าต่าง นั่งมองฟ้าสีครามปล่อยใจลอยหายไปกับความเหงาเมื่อเราห่างไกล
ไม่สำคัญอีกแล้วสัญญา หมดกันเมื่อรักเราเปลี่ยนแปรผัน
Repeat ( * , ** )
ไม่อาจย้อนคืน แม้อยากหวนคืน ก็คงต้องเป็นไปตามนั้น
Repeat ( * , ** , ** )
