นับตั้งแต่วัน ที่เจ้านั้นทิ้งอ้ายไป
อ้ายเคยลองเปิดใจ หาใครมาช่วยคลายเหงา
ใจกะได้พบ บ่อาจมีไผมาแทนที่เจ้า
จำเป็นต้องปล่อยความเหงา ทำงานตามอัธยาศัย
ลางเทื่อกะเมื่อย ที่สิตามหาใครสักคน
เลยปล่อยหัวใจจนจน ได้คิดเองสิเอาจั่งใด๋
ปล่อยตัวเองให้เหงา มันดีกว่าที่จะหามีใคร
คั่นเหงาแล้วคิดฮอดได่ คั่นซั่นอ้ายเหงาตายดีกว่า
บ่ต้องมีไผมาถาม ว่าอ้ายกำลังคิดฮอดผู้ใด๋
บ่ต้องกลัวว่าใคร จะเสียใจเพราะการกระทำ
เคยฮักเจ้าซำใด๋ ยังอยู่ในความทรงจำ
สิเรียบเรียงเรื่องคนงาม ไว้ให้คนถามด้วยความเต็มใจ
บ่ต้องเป็นห่วง ความเหงาบ่ทำให้ตาย
ความคิดฮอดที่มีมากมาย คั่นบ่ได้ใช้มันเสียดายกว่า
สิอยู่ตรงนี้ อยู่เพื่อคิดฮอดตลอดเวลา
ถามข่าวเจ้าผ่านม่านฟ้า มื้อนี้แก้วตาคิดฮอดผู้ใด๋
บ่ต้องมีไผมาถาม ว่าอ้ายกำลังคิดฮอดผู้ใด๋
บ่ต้องกลัวว่าใคร จะเสียใจเพราะการกระทำ
เคยฮักเจ้าซำใด๋ ยังอยู่ในความทรงจำ
สิเรียบเรียงเรื่องคนงาม ไว้ให้คนถามด้วยความเต็มใจ
บ่ต้องเป็นห่วง ความเหงาบ่ทำให้ตาย
ความคิดฮอดที่มีมากมาย คั่นบ่ได้ใช้มันเสียดายกว่า
สิอยู่ตรงนี้ อยู่เพื่อคิดฮอดตลอดเวลา
ถามข่าวเจ้าผ่านม่านฟ้า มื้อนี้แก้วตาคิดฮอดผู้ใด๋
สิอยู่ตรงนี้ อยู่เพื่อคิดฮอดตลอดเวลา
ถามข่าวเจ้าผ่านม่านฟ้ามื่อนี้แก้วตาคิดฮอดผู้ใด๋
